Rouwen vraagt arbeid en dus ook ontspanning

ROUWEN IS VOLKOMEN NORMAAL GEDRAG

Manu deelt tijdens de lezing belangrijke informatie met ons, in verhaalvorm. Sommige verhalen zijn hartverscheurend, sommige herkenbaar, andere helend. Alles zonder powerpointpresentatie of andere ondersteuning trouwens, hij praat met zijn ziel. En wij hangen aan zijn lippen. Zelf heeft Manu al in zijn vroege jeugd te maken gekregen met de dood. Hij kwam in vijftig jaar tot het inzicht dat je een verlies niet kunt verwerken, maar kunt overleven. Rituelen kunnen daarbij helpen. Verder troost hij mensen met de gedachte dat met de dood het leven eindigt, maar niet de relatie.

Het is niet dat de dood het summum van rouwen is. Je kunt om van alles rouwen. Om onrecht, een echtscheiding, een ontslag, een diagnose omtrent je gezondheid,… Verlies of verdriet kun je overigens niet wegen. Het is zo erg als het aanvoelt. Als twee ouders een kind verliezen, bijvoorbeeld, zal dat voor elk van beide anders voelen. Tegelijk is het een automatisch en een normaal proces. De rouw begint eigenlijk al in het eerste slechtnieuwsgesprek. Zodra iemand te horen krijgt dat hij een ongeneeslijke ziekte heeft, begint voor die persoon het verlies. Het verlies van gezondheid bijvoorbeeld, maar ook het verlies van een zorgeloze toekomst.

Manu geeft ook tips die we zelf kunnen toepassen. Zo is het heel belangrijk om het gesprek niet uit de weg te gaan: “Praat met iemand die in rouw is en haal herinneringen op, dat is heel belangrijk is voor zij die achterblijven. Laat rouwenden niet in de steek. Luister naar hen, omring hen met warmte, en geef hen het gevoel dat ze de mens mogen zijn die ze zijn. Het grootste misverstand rond rouw is dat men zegt: je moet dit ‘verwerken’. Vaak heeft men daarbij ook een termijn in het hoofd. Een moment waarop het verdriet voorbij moet zijn. Maar verdriet is normaal gedrag, en verlies moet je eerder leren te overleven." Hoe?

Volgens Manu zijn er vier vormen van rouwtaken

1. De realiteit onder ogen zien.

2. De pijn ervaren.

3. Je aanpassen en opnieuw leren genieten terwijl je de herinnering bewaart.

4. Het einde van het rouwproces is 'niet vergeten, niet loslaten, maar anders vasthouden".

Om af te sluiten, deel ik nog naar mijn mening zijn mooiste woorden:

“Zeg tijdig sorry, ik vergeef je, ik hou van je en ik dank je.

Sterven is immers verhuizen van de buitenwereld naar het hart van de mensen die van je houden.”

Wil je meer lezingen van 'Blijven Ademen' volgen, schrijf je dan in op de nieuwsbrief van www.blijvenademen.be.

Of volg via deze link : https://www.blijvenademen.be/lezingen
En nu even op adem komen met deze eenvoudige ademhalingsoefening.